یک عده هستند در منزلِ شیش دانگ سَند زده‌ی خودشون دائم‌السیرن و آب هم از گلوشون پایین نمیره،ولی الله‌اکبر از وقتی که خوانِ وَلمی پیدا می‌کنند تا کاهدون‌شون رو از مالِ غیر تلمبار کنن .

به هر حال، یکی از لذائذِ زندگی خوردنه، برای افرادی البته خوردن و گردن نگرفتن .

ذائقه‌ها خیلی متفاوته، یکی با رومیزی سیر میشه،یکی با زیرمیزی .

یک دسته‌ی خوش اشتهای دیگه هم داریم که پَهنایِ میل و اشتهاشون وسیع‌تره .

میلِ این دسته با زمین‌ خواری و جنگل خواری و کوه خواری سیر میشه .

می‌دونید دیگه چاقی و لاغری و اشتها هم تا حدود زیادی ارثیه و از والد به مولود سرایت می‌کنه، یعنی فرزندِ یه جنگل‌خوار زمینه خواردن داره به طور ژنتیکی، و می‌تونه در عنفوان جوانی یه زمین خوارزاده یا جنگل‌خوارزاده بالفعل بشه .

یه دسته‌ی جدیدالمدعیِ دیگه هم هست که ذائقه‌شون آهنینِ . یعنی معده‌شون فلز و آهن رو خوب هضم می‌کنه. شاید بشه گفت آهن‌خوار. فقط هم دناپلاس و شاسی بلند از گلوشون میره پایین .

همه‌ی این موارد بالا نشون میده که ذائقه و خصوصیات اخلاقی و روحی آدم می‌تونه طیِ سالیان دستخوش تحول بشه .

دور از ذهن نیست که در قرن پیش رو، با موجوداتی دو پا، اما آدم‌خوار روبرو بشیم

که دچار جهش ژنتیکی شده باشن و فقط هوسِ آدم قورت دادن بکنن.هر چی لاغر مردنی و بی دفاع‌تر بهتر .

فربه‌ها،لاغرا رو کباب کنن بندازن بالا، به سمتی که داریم میریم هیچی بعید نیستا،خود دانید !

نوشته ی:»بانو بوشهری»